Robert de Vries (1766) – Jeroen Schilpeoort (1944)

De eerste ronde van de DJC-beker bracht meteen vuurwerk. Robert de Vries mocht met wit aantreden tegen Jeroen Schilpeoort, een man die normaal gesproken met zijn ELO van 1944 rustig achteroverleunt tot de tegenstander vanzelf instort. Maar deze keer liep het even anders.

Robert had zijn openingsboek duidelijk niet alleen gelezen, maar ook begrepen. In een keurige partij bouwde hij gestaag aan een stelling die zelfs Stockfish had doen spinnen van tevredenheid. Terwijl Jeroen op zoek ging naar complicaties (“Er moet toch ergens iets scherpers in zitten?”), bleef Robert onverstoorbaar: precies, degelijk en met de rust van een man die weet dat de koffie pas ná de partij koud mag worden.

Toen de rook optrok, bleek Robert goed te staan. En waar velen dan zenuwachtig beginnen te tikken met hun pen, bleef Robert gewoon schaak zetten alsof het zondagmiddag was.

Een verrassende maar volledig verdiende overwinning!

Jeroen kon alleen nog glimlachen en erkennen: “Vandaag was hij gewoon beter.”
De moraal van het verhaal?

Onderschát nooit een Robert die goed geslapen heeft.

Bijgaand kunt u partij bekijken die nogmaals meer dan de moeite waarde is.